(Progressive rock) Alquin - Коллекция 1972 - 2009 (6 студ. альбомов + 1 live), MP3, 192-320 kbps

#777Год выпуска диска: 2009
Производитель диска: Великобритания (Esoteric Recordings ECLEC2144)
Продолжительность: 00:42:59
Треклист:
1. Oriental Journey (04:23)
2. The Least You Could Do is Send Me Some Flowers (02:26)
3. Soft Royce (06:57)
4. Mr. Barnum's Junior's Magnificent and Fabulous City (05:37)
5. I Wish I Could (11:48)
6. You Always Can Change (03:05)
7. Marc's Occasional Showers (03:24)
8. Catherine's Wig (02:38)
9. Hard Royce (02:41)

#777Год выпуска диска: 2009
Производитель диска: Великобритания (Esoteric Recordings ECLEC2145)
Продолжительность: 00:44:13
Треклист:
1. The Dance (13:05)
2. Soft-Eyed Woman (02:39)
3. Convicts of the Air (03:54)
4. Mountain Queen (14:50)
5. Don and Dewey (01:28)
6. Mr. Barnum Junior's Magnificent and Fabulous City (Part One) (08:17)

#777Дата выпуска: 1990
Производитель диска, страна: Polydor (Germany)
Продолжительность: 01:16:47
Треклист:
1. New Guinea Sunrise-1974 (06:37)
2. Mr. Widow-1974 (03:32)
3. Stranger-1974 (06:42)
4. Darling Superstar-1974 (08:00)
5. Farewell, Miss Barcelona-1974 (02:56)
6. Wheelchair Groupie-1974 (03:13)
7. Revolution's Eve-1974 (07:27)
8. Fool In The Mirror-1976 (08:21)
9. Central Station Hustle-1976 (04:59)
10. L.A. Rendez Vous-1976 (04:39)
11. High Rockin'-1976 (05:29)
12. One More Night-1976 (09:02)
13. Take Any Road-1976 (05:50)

#777Продолжительность: 01:04:57
Треклист:
1. Return to the Blue Planet (06:02)
2. Murder in the Park (04:44)
3. Over & Out (05:54)
4. The Hitman (03:22)
5. Falling (04:40)
6. Love Is A Little Thing (02:11)
7. Terror Eyes (06:18)
8. 2 Days 2 Nights (03:49)
9. Pictures (04:15)
10. Can't Sleep (03:09)
11. Enough Is Enough (03:44)
12. Singapore Connection (05:10)
13. Cherise (05:44)
14. The Beach (05:55)

#777Продолжительность: 01:04:19
Треклист:
1. The mission (08:14)
2. Ninnie Minnoux In the green kalabas, Minnie (06:26)
3. Lillie's notebook (05:50)
4. Not in a million years (04:50)
5. Allyson (04:52)
6. Money in the bank (04:29)
7. Kite runner (04:59)
8. Behind the tree (06:30)
9. Holland (02:25)
10. Sailors & sinners... (14:16)
11. Sunshineseethe (01:28)
Line-up / Musicians

- Ferdinand Bakker / Guitar, violin, piano, vocals
- Ronald Ottenhoff / Saxes
- Dick Franssen / Hammond, keyboards
- Michel van Dijk / Lead vocals
- Walter Latuperissa / Bass guitar, vocals
- Job Tarenskeen / Drums, percussion and vocals

#777Продолжительность: 00:49:01
Треклист:
1. sunrise / wake me up (06:13)
2. .L.A. Rendezvous (03:31)
3. The Dance (15:24)
4. High Rockin' (05:39)
5. Amy / I Wish I Could (14:39)
6. Wheelchair Groupie (03:35)
Line-up / Musicians
- Ferdinand Bakker / guitar, piano, vocals
- Ronald Ottenhoff / saxophone, flute
- Dick Franssen / organ, piano, wurlizter
- Michel van Dijk / vocals
- Jan Visser / bass
- Job Tarenskeen / drums, percussion & vocals

In 1971 richten drie studenten van de Technische Hogeschool, Ronald Ottenhof, Dick Franssen en Job Tarenskeen (toen nog leadzanger en saxofonist), de zesmansformatie Threshold Fear op. Ze maken een single,'Sally Saddlepain' en wijzigen eind 1971 al snel de groepsnaam in Alquin, naar het oude klooster in Delft waar de groep repeteert. De voornamelijk instrumentale muziek is een mengeling van pop, klassiek en jazz. Na een succesvol optreden in Paradiso en veelbelovende demo's krijgt de groep een contract bij Polydor. Het door Hans van Oosterhout geproduceerde debuutalbum 'Marks' met de nummers 'Oriental journey' en 'The least you could do is send me some flowers' verschijnt eind 1972.
1973 is voor Alquin het jaar van de grote doorbraak. De groep wordt door de lezers van Muziekkrant Oor uitgeroepen tot 'meest trendsettende band' en ze geven een uitstekend visitekaartje af tijdens het Pinkpopfestival. Als klap op de vuurpijl maken ze een tournee door Groot-Brittannië waarbij ze onder meer optreden in de beroemde Cavern in Liverpool en in de Londense Marquee Club, en zijn ze live te zien in het tv-programma Old Grey Whistle Test. Met de Britse producer Derek Lawrence (bekend van onder meer Deep Purple) nemen ze het album 'The mountain queen' op. De plaat wordt in symfonische kringen gezien als een album van internationale allure. Alquin gaat dan ook in 1974 elders buiten de landsgrenzen furore maken, met optredens in Duitsland en Engeland (met Golden Earring) en in Frankrijk (in het voorprogramma van The Who).
Na de tour volgt er met de komst van zanger Michel van Dijk, bekend van Les Baroques, Ekseption en Brainbox, een radicale koerswijziging. De nieuwe Alquin is minder studentikoos en meer rock & roll en de nummers zijn steviger en bondiger.
Na de opnamen van het derde album 'Nobody can wait forever' neemt Job Tarenskeen de plaats van Paul Weststrate in achter de drums, omdat Paul in militaire dienst moet.. De plaat, wederom in Engeland opgenomen, ditmaal onder productionele leiding van Rodger Bain is een commercieel succes. Het album wordt zelfs in de Verenigde Staten uitgebracht. Met de single 'Wheelchair groupie' bereikt Alquin in april '75 voor het eerst de Tipparade en het album staat maandenlang hooggenoteerd in de hitlijsten. Na enkele personeelswisselingen, (bassist Hein Mars wordt eerst vervangen door Rob ten Bokum die op zijn beurt korte tijd later alweer wordt ingeruild voor Jan Visser, bekend van de George Baker Selection en de Dizzy Man's Band) begint men samen met producer Vic Smith aan de opnamen van het laatste studioalbum van de groep. 'Best kept secret' uit 1976 is een nogal Amerikaans getinte, funky plaat. De single 'Fool in the mirror' komt niet verder dan de tipparade, maar het album is even succesvol als diens voorganger.
Na de tweede Holland Tour, waarvan het dubbelalbum 'Alquin on tour' wordt uitgebracht, raakt de band in een artistieke crisis verzeild. Ze worden in de Oor-Poll nog wel uitgeroepen tot Beste Nederlandse Groep, maar Alquin neemt in 1977 afscheid met het compilatie-album 'Crash', een verzameling van hun bekendste nummers. Na de breuk formeren Job Tarenskeen en Ferdinand Bakker The Meteors. Michel van Dijk neemt in 1979 met Golden Earring bassist Rinus Gerritsen een plaat op en laat in 1989 weer van zich spreken met de groep Bluespower. Op 18 november 1995, 18 jaar na het afscheid, verzorgen Van Dijk, Bakker, Franssen, Tarenskeen en Ottenhof, aangevuld met Dick Schulte-Nordholt van de Raggende Manne, een succesvol en uitverkocht reunie-concert in Delft, in 1996 gevolgd door een korte tournee langs enkele Nederlandse universiteitssteden.
In 2003 komt de DVD en dubbel cd One More Night uit nadat de band opnieuw een meer dan succesvolle tournee achter de rug had. Deze sucessen inspireerde de bandleden om een nieuw album op te nemen. Daarop zal Walter Latuperissa de bas spelen. Hein Mars kon door drukke persoonlijke omstandigheden niet langer deel uit maken van Alquin. Walter is de vaste bassist van Tony Joe White en iedereen is zeer gelukkig met Walters spel. De cd heet Blue Planet en wordt in september 2005 bij Universal uitgebracht. Daar aan voorafgaand brengt Universal een driedubbel cd THE ULTIMATE COLLECTION uit, met de belangrijkste stukken uit het alquin repertoir.
© Universal Music

Ferdinand Bakker:
vocals/guitars/piano/violin
Dick Franssen:
piano/organ/wurlitzer
Hein Mars:
bass guitar
Ronald Ottenhof:
sax/flute
Job Tarenskeen:
vocals/drums/percussion
Paul Weststrate:
drums