(Progressive Jazz / Fusion with Free Jazz influence) Jan 'Ptaszyn' Wroblewski (Studio Jazzowe P.R.) - Sprzedawcy Glonow (Sprzedawcy Glonów) - 1973, APE (image+.cue), lossless

#777
During the 1970s, the third decade of Wroblewski's career, he truly became an indispensable ingredient in the many flavors being created. Wroblewski was already an accomplished tenor and baritone player in a variety of bands, leading his own small groups with straightahead inclinations and a love of Horace Silver phrasing.
But the accomplishments of Mainstream have become obscured by his much closer association with free jazz and Studio Jazzowe Polskiego Radia. Created in 1968, the Studio was a unique blend: part venue for free expression by virtuosos and soloists and part workshop for musicians and composers.
It would be virtually impossible to find any important Polish jazz composer or soloist who at one time or another in their career had not been involved with the Studio.
Musicians, composers and soloists had a chance to test their own ideas and have them confronted and discussed in a peer-group setting. Without the Studio and without its leader, Wroblewski, Polish jazz would not be the same.

(Ur. 1936-03-27, Kalisz)
Najbarwniejsza postać polskiego jazzu, niekwestionowany lider i "dobry duch" życia jazzowego w Polsce. Saksofonista tenorowy i barytonowy a także kompozytor, aranżer i dyrygent. Znany publicysta, krytyk, dziennikarz radiowy.
Edukację muzyczną rozpoczął jeszcze w Kaliszu, gdzie ukończył Średnią Szkołę Muzyczną w klasie klarnetu i fortepianu. Po maturze przeniósł się do Poznania i rozpoczął studia na Wydziale Mechanizacji Rolnictwa Politechniki Poznańskiej. W czasie studiów nie zerwał kontaktów z muzyką. Atmosfera w Poznaniu i klubach studenckich wręcz zachęcała do wspólnego muzykowania. Wróblewski poczatkowo prowadził własny zespół muzyczny i współpracował z Kwintetem Jerzego Miliana.
Na scenie profesjonalnej zadebiutował w 1956 roku, gdy zaproszono go do współpracy w nowej formacji Krzysztofa Trzcińskiego. Sekstet Krzysztofa Komedy, w którym Wróblewski grał na saksofonie barytonowym wystąpił na koncercie, podczas otwarcia poznańskiego ośrodka TV. Z zespołem Komedy saksofonista już się nie rozstawał: wziął udział w latach 1956-57 w legendarnych festiwalach Jazzowych w Sopocie. Wielkim sukcesem i szansą dla młodego jazzmana było (latem 1958 roku) przesłuchanie prowadzone przez George'a Weina, amerykańskiego promotora jazzu. Ptaszyn został zaangażowany do orkiestry International Newport Band i jako pierwszy polski jazzman zagrał na festiwalu jazzowym w Newport (USA).
Po rozwiązaniu zespołu Komedy związał się z zespołem Jazz Believers. Występował z nim w latach 1958-59 by jednoczesnie grać w Modernistach i dopiero na poczatku lat 60. rozpoczął współpracę z awangardowym Kwintetem Andrzeja Kurylewicza. Wróblewski zawsze szukał możliwości grania w różnych układach i nie zawsze odpowiadały mu propozycje "drugiego solisty". Stąd też (nie zarywając współpracy ze znamymi polskimi jazzmanam) prowadził także własne autorskie zespoły: Kwintet Poznański (1958-59 z "ex-komedowcami Wojciechem Lechowskim, Jerzym Milianem, Janem Zylberem), Jazz Outsiders (1960-61), Polish Jazz Quartet (1963-66), Studio Jazzowe Polskiego Radia (1968-78), SPPT Chałturnik (1970-77).
Wspólnie z Wojciechem Karolakiem utworzył (1973-77) sztandarowy zespół polskiego straigth-ahead jazzu, kwartet Mainstream. Eksperymentował w ramach autorskiego (ale tworzonego wraz z Andrzejem Dąbrowskim, Witoldem Szczurkiem i Zbigniewem Wegehauptem) Kwartetu (1978-84), lansował siebie i młodych muzyków (np. Jacek i Wojciech Niedzielowie, Robert Majewski) w New Presentation (1982-83). Powoływał kolejne Kwartety (np. z Kazimierzem Jonkiszem i Darkiem Oleszkiewiczem), autorski Made in Poland (od 1992), czy Jan Ptaszyn Wróblewski Czwartet (z Andrzejem Jagodzińskim).
Ptaszyn Wróblewski zawsze odnajdywał się w swojej roli: lidera prowokujacego precyzyjną stylistyką modern-jazzu, nienaganną techniką, doskonałymi kompozycjami i niebanalnymi aranżacjami. Takie pojmowanie i prezentacja jazzu zjednywała mu ogrone resze entuzjastów i poklask krytyków. Uwiklany w liczne swoje muzyczne projekty zawsze znajdował czas na pracę z innymi: współpracował z legendarną Poznańską Piętnastką Radiową Zygmunta Mahlika, belgijską orkiestrą BRT, Studiem M-2 Bogusława Klimczuka, Big Bandem Wrocław, Orkiestrą PR i TV Andrzeja Trzaskowskiego. Przez cały okres działalności artystycznej tworzył okazjonalne zespoły i orkiestry o bardzo zmiennych składach, realizujące kolejne zamierzenia artystyczne lidera (od Trio Ptaszyna, Kwartet Jana Ptaszyna Wróblewskiego, Grand Standard Orchestra, Liga Dżentelmenów po Towarzystwo Nostalgiczne Swingulans oraz Very Special Blend).
Poza ogromnym ładunkiem jazzu, zespoły te wniosły do polskiej kultury muzycznej niezwykły ładunek emocji i humoru tryskający z każdego pomysłu Ptaszyna. Pozycja Jana Ptaszyna Wróblewskiego jest na polskim (ale także europejskim) rynku niepodważalna i najczęsciej kojarzona z tzw. złotym środkiem tej muzyki. Sam Ptaszyn jest najdoskonalszym uosobieniem całej "polskiej szkoły jazzu" i jej najlepszym ambasadorem.
Ważna jest także rola popularyzatora jazzu (od 1970 roku nieprzerwanie prowadził autorską audycję "Trzy kwadranse jazzu"), realizował autorskie programy telewizyjne "Jan Ptaszyn Wróblewski prezentuje", swoim doświadczeniem muzycznym dzielił się z młodymi adeptami jazzu na warsztatach muzycznych w kraju i za granicą.
Dokonał bardzo licznych nagrań płytowych i jest kompozytorem utworów para-jazzowych (koncertu na orkiestrę "Wariant Warszawski" koncertu na saksofon barytonowy i orkiestrę symfoniczną "Maesteso cobinato", suity "Czytanki na orkiestrę"), muzyki do filmów fabularnych ("Pan Anatol szuka miliona", "Niech żyje miłość"), pisze tematy jazzowe, ale także popularne piosenki. Dyskografia "Ptaszyna" obejmuje kilkanaście albumów autorskich oraz kilkadziesiąt płyt, w których nagraniu brał udział. Postrzegany jest także jako kompozytor wielu standardów polskiego jazzu i muzyki rozrywkowej.
Wybrana dyskografia:
Sextet Komedy: Festiwal Jazzowy Sopot (1956)
All Stars Swingtet (1958)
Jazz Believers (1958)
Newport International Youth Band (1958)
Quintet Ptaszyna Wróblewskiego (1960)
Jazz Jamboree’60 (1960)
Jazz Outsiders (1961)
Kwintet Jerzego Miliana + Jan Ptaszyn Wróblewski (1961)
Jazz Jamboree’61 (1961)
Ballet Etudes:The Music of Komeda (1962)
Kwintet Andrzeja Kurylewicza (1963)
Polish Jazz Quartet (1964)
Ptaszyn Wróblewski Quartet (1965)
Jazz Jamboree’65 (1965)
Studio Jazzowe Polskiego Radia (1969)
Krzysztof Sadowski (1970; ze Studiem Jazzowym Polskiego Radia)
Krzysztof Komeda Poljazz Serie (1956-72)
Mieczysław Kosz (1970; Studio Jazzowe Polskiego Radia)
Koncert podwójny na 5 solistów i orkiestrę (1972)
Jazz Studio Orchestra of the Polish Radio(?)
Sprzedawcy glonów (1973)
SPPT Chałturnik (1974)
SPPT Chałturnik: Kto tak pięknie gra(1975)
Interjazz (1976)
Skleroptak (1976)
Mainstream (1977)
Kisa Magnusson & Mainstream (1977)
Jam Session w Akwarium 1 (1978)
Flyin' Lady (1978)
Z lotu Ptaka (1981)
Grand Standard Orchestra (1982)
New Presentation (1983)
Interjazz: Milan Svoboda & the Polish-Czech Big Band (1985)
Jan Ptaszyn Wróblewski: Polish Jazz (1989)
Made in Poland (1993)
Czwartet-Live In Hades (1993)
Made In Poland (1995)
Henryk Wars Songs (1998)
Bielska Zadymka Jazzowa (1999)
Jazz Trio & Jan Ptaszyn Wróblewski (2003)
Sopot Jazz 2003 (2004)
Real Jazz (2005)
Oficjalna strona Jana Ptaszyna Wróblewskiego

Personnel:
Jan 'Ptaszyn' Wroblewski - tenor saxophone (1,2,4,6), leader
Tomasz Szukalski - tenor sax, soprano sax, bass clarinet (1,3,4,5,6)
Michal Urbaniak - violin (1), soprano sax (2)
Zbigniew Namyslowski - alto sax, flute (1,2,3,4,5,6)
Tomasz Stanko - trumpet (2,3,4,6)
Adam Makowicz - Fender electric piano (4)
Marek Blizinski - guitar (1,4,5)
Wojciech Karolak - Hammond organ (1,5)
Czeslaw Bartkowski - drums (1,4), percussion (5)
Zbigniew Seifert - alto sax (2,3), violin (6)
Kazimierz Jonkisz - percussion (1,3,4,5,6)
Wlodzimierz Nahorny - alto sax, flute (1,2,3,4,5,6)
Stanislaw Mizeracki - trumpet (1,2,3,4,6)
Bogdan Dembek - trumpet (1,3,4,5,6)
Boguslaw Skawina - trumpet (2)
Laco Deczi - trumpet (5)
Jozef Grabarski - trumpet (1)
Stanislaw Cieslak - trombone (1,2,3,4,5,6)
Andrzej Brzeski - trombone (1,2,3,4,6)
Andrzej Piela - trombone (2,3,5,6)
Jan Jarczyk - trombone (1,4,5)
Dariusz Filiochowski - French horn (1,3,5,6)
Dariusz Szewczyk - French horn (4)
Zdzislaw Piernik - tuba (2,3,5,6)
Janusz Muniak - tenor sax, soprano sax, flute (2,3,5,6)
Waldemar Kurpinski - baritone sax, clarinet (1,3,4,5,6)
Andrzej Trzaskowski - piano (6)
Pawel Jarzebski - bass (1,2,4,5)
Bronislaw Suchanek - bass (3,5,6)
Janusz Stefanski - drums (2,3,5,6)